بهترین خویش

زندگی‌اش را سپری می‌کرد
زیر نگاه‌های پرقضاوت دیگران
در جمعی آشنای دور
چه می‌دانستند که برای امروزش چه دیروزهایی را از سر گذرانده است
آن‌ها نمی‌دانستند،
اما پر از قضاوت‌های نابجا
در دنیای خودش غرق شد و دیگر نمی‌شنید

با خودش زمزمه کرد؛
«آفرینش بهترین خویش،
از زاویه نگاه من
من امروزی است

 

مریم حسینی

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *