در اعماق دریا
جایی برای ماندن
ماندگاری از جنس ابدیت
آوازی خموش از ماهیان خفته در آب
آبی جاری
گذرنده و رونده
شاید پشت دریاها شهری است از جنس پرهیزگاری
سپید از هر سیاهی و آلودگی
کمی آنطرف‌تر چشمان مرغان دریایی امیخته به ترس و اگاهی
بادکنکی سفید شناور بر سطح آب‌های بیکران
عمق نگاهم را به یغما می‌برد
گویی این سپیدی چالاک
دنیای مرا به جهان پر رمز و راز دریا می‌آمیزد
مریم حسینی
آخرین دیدگاه‌ها