نقد و بررسی کتاب «مادام بوواری » شاهکاری کلاسیک از گوستاو فلوبر

با سپاس از گروه خوب کتابخوانی مهروماه برای خوانش گروهی این کتاب ارزشمند

عنوان: مادام بوواری (به انگلیسی Madame Bovary)

نویسنده: گوستاو فلوبر

سال انتشار: ۱۸۵۷

ناشر اصلی: رویو دو پاریس

زبان اصلی: فرانسه

نام مترجم : مهدی سحابی

تعداد صفحات:۳۸۶ صفحه

رمان اجتماعی «مادام بوواری » اثر گوستاو فلوبر که در سال ۱۸۵۷ منتشر شد، داستان زندگی همسر دکتر حوصله سربری را روایت می کند به نام   اِما بوواری.کل داستان امور عشقی و خودکشی او را بازگو می کند. این رمان در قرن نوزدهم تنظیم شده و در فرانسه در استان نورمن به تصویر کشیده می شود

پایبندی ژرف گوستاو فلوبر به واقع گرایی با دقت و تلاش ذهنی فراوان  ، تحلیل‌ های روان ‌شناختی به همراه وسواس در انتخاب واژه ها ، آرایه های ادبی و به طور کلی زیبایی شناسی ادبی از او هنرمندی بی همتا و نابغه ساخته است و همه ی این ها در خلق این شاهکار کلاسیک ادبی تاثیر گذار بوده اند

خالق این اثر بسیار مورد تحسین نویسندگان بزرگی همچون گی دو موپاسان، ادموند دی گنکور، آلفونس دوده و امیل زولا قرار گرفته است

امروزه ، “مادام بوواری” به عنوان جرقه اولیه برای ادبیات رئالیست فرانسه  در نظر گرفته شده است. راوی چشم انداز عینی را در پیش می گیرد که با آن به کل رویداد مشرف است. او بدون اظهار نظر اجازه می دهد افراد توصیف شده عمل کنند و صحبت کنند و در نتیجه تا حدودی خود را افشا کنند.

رئالیسم روایتی فلوبر بر توجه او به جزئیات اصرار دارد. تشبیهات او آنقدر آراسته و به هم پیوسته است که به نظر می رسد خواننده نتیجه گیری های خودش را در مورد افراد یا اشیاء توصیف شده ترسیم می کند.

فلوبر در اثر خود از راوی اول شخص صرف نظر می کند،  و در عوض از سبک روایت شخصی استفاده می کند. آنچه برای او مهم است، بی طرفی است، به معنای بی طرفی راوی. بنابراین از اظهار نظر، ارزیابی یا نتیجه گیری خودداری می کند

با وجود  این شیوه ی روایت داستان ، گویی چشم انداز درونی او در مورد شخصیت های داستان با هنر ظریفی خواننده را در مسیر برداشت های شخصی هدایت می کند.

در صحنه اول، فلوبر کلاه دانش آموز شارل بوواری را به گونه ای توصیف می کند که فرد فکر می کند در آن صحنه حضور دارد و کسی  که دقیقاً چنین چیزی می پوشد را می شناسد.

اِما بوواری که بود ؟

اِما بوواری بسیار زیبا و برازنده بود

مادرش را در سنین پایین از دست داد؛ بدون خواهر و برادر با پدرش زندگی می کرد و در راهبه بزرگ شد

با خواندن رمان های بی اهمیت و رمان های مذهبی مشخص می شود که

از نظر اجتماعی جاه طلب است.

نقل قولی از گوستاو فلوبر دیدگاه های او را در مورد رابطه نویسنده  و رمان روشن می کند:

نویسنده باید در کار خود مانند خدا در فضا باشد، در همه جا حاضر شود و هیچ جا قابل مشاهده نباشد.

(نامه ۹ دسامبر ۱۸۵۲)

این دیدگاه همچنین او را در دفاع از او در دادگاه کمک کرد

مریم حسینی