زمانی که رفتارهای کمال گرایانه ی من شدت گرفت و اطرافیانم را هم مورد تاثیر قرار داد ، تصمیم گرفتم با مشاوری در این زمینه مشورت کنم ، بنابراین قدم اول در بهبود این اختلال شخصیتی و رفتاری پذیرش آن است ، شما هم اگر احساس می کنید رفتارهای کمال گرایانه دارید بهتر است همراه با یک مشاور پیش بروید ، اما طبق تجربه ی فردی خود ، راه هایی برای بهبود و سرعت بخشیدن به این درمان وجود دارد که به آنها اشاره می کنم :

از آن جایی که سال هاست نوشتن علاقه ی همیشگی من بوده است ، سعی کردم از آن در درمان خود کمک بگیرم . کاغذی برداشتم و آغاز به نوشتن کردم ، ابتدا شروع به طرح پرسش کردم :

کمال گرایی من چه مزایایی برایم به دنبال داشته است ؟

کمال گرایی چه معایب و مشکلاتی برای من و اطرافیان من به وجود آورده است ؟

سعی کردم با جزییات همه ی این موارد را بر روی کاغذ بیاورم و به این پرسش ها پاسخ دهم ، در واقع این روش که همان روش برون ریزی و ارزیابی موقعیت است کمک شایانی به من در شفاف سازی تاثیرات این رفتار بر  محیط پیرامون و درون خود به حساب می آید

تاثیر هر عامل را بطور کامل مورد ارزیابی قرار دادم و سعی کردم ببینم چگونه کمال گرایی بر زندگی ، شغل ، سلامت  و مهم تر از آن روابط پیرامون من تاثیر گذاشته است ، محصول این ارزیابی درست همانند نوری در تاریکی مرا در ادامه راه درمان یاری رساند

تمام تلاشم این بود که گام به گام رفتارهای مخرب خود را اصلاح و جبران کنم

سعی کردم بدون نقص بودن در نوشتن را از ذهنم پاک کنم ، بارها با خودم زمزمه کردم:

تو در مسیری قرار گرفته ای و این هدف توست ، تلاش لازم را انجام بده ، آموزش های مورد نیاز را ببین و تنها تولید نوشتن کن

زمان بیشتری را برای استراحت و آرامش ذهنی خود در نظر گرفتم و باید بگویم پیاده روی در فضای سبز

هم بی تاثیر نبود

قدم دوم من ایجاد قانون جدیدی بود با این عنوان :

تو نمی توانی همه چیز را صد درصد انجام دهی

و این قانون جدید و هر روزه ی من شد ، تلاش کردم آن نگاه صفر یا صد را از ذهن خود پاک کنم و کمی هم در میانه راه بروم ، شاید باورش سخت باشد ، اما اضطراب و فشارهای ذهنی و روحی من جای خود را به آرامشی درونی داده بود و بسیار هم تاثیر به سزایی بر نوشته ها و زندگی فردی من گذاشته بود

سعی کردم با گام های کوچک آغاز کنم ، اما در این تغییر تداوم داشته باشم ، چرا که اگر می خواستم واقعن از شر این اختلال راحت شوم ، تداوم و صبوری تنها شرط لازمی بود که باید در خود حفظ می کردم ، به یقین می دانستم این راهی یک شبه نخواهد بود

در مقاله ی بعدی درباره ی راهکارهای بیشتری بنابر تجربه ی فردی خودم با شما عزیزان سخن خواهم گفت

مریم حسینی