• ترس از اشتباه کردن، باعث درجا زدن میشود.
• یکی از موانع مهم بر سر راه زبان آموزان، ترس از اشتباه کردن در مهارت های کلامی است.
• تا زمانی که بر ترس خود پیروز نشویم، با وجود دانش بسیار، بازهم راه به جایی نخواهیم برد.

از آنجایی که در روند فراگیری زبان، صحبت کردن و شنیدن مکمل هم هستند، در این مقاله سعی دارم، در مورد شیوه های مهارت‌آموزی در هر دو زمینه صحبت کنم.

شنیدن ( Listening):

• شنیدن در تلفظ صحیح کلمات بسیار تاثیر گذار است.
• دامنه کلمات شما را افزایش می دهد.
• به مرور ذهن به سمت فکر کردن به زبانی دیگر پیش میرود
• توانایی صحبت کردن را در شما افزایش میدهد

توضیح:

وقتی برنامه‌ای منظم و هر روزه برای شنیدن زبانی دیگر داشته باشیم، بطور ناخودآگاه ذهن به آن زبان عادت میکند و عادت نامناسب ترجمه ذهنی ما به فارسی به مرور از بین میرود.

روزی یک ساعت تقویت مهارت شنیداری

از آنجایی که در ابتدای مسیر آموختن یک زبان، ما نیاز به تلفظ صحیح و شمرده واژه ها داریم، تماشای فیلم با زبان اصلی ممکن است زبان آموز را دچار سرخوردگی کند، چون در فیلم ها معمولن مکالمه های محاوره‌ای انجام میشود و ممکن است در ابتدای راه کمی سخت به نظر برسد، به همین خاطر پیشنهاد من برنامه های مخصوص کودکان و اخبار است.

شیوه‌های من برای مهارت شنیداری

• در ابتدا با برنامه های کودک به زبان اصلی و بدون زیرنویس شروع کردم.
• شنیدن اخبار را بدون وقفه هر روز در برنامه خودم گنجانده بودم.
• تنها بر روی گرامر تمرکز نکردم و سعی کردم در برنامه روزانه‌ام همه قسمت های اصلی را جای دهم.

• جملاتی که می شنیدم و برای من قابل درک بودند را تکرار می کردم.
• از آنجایی که به شنیدن موزیک علاقه دارم، فقط به زبان مورد نظر موزیک گوش میدادم.
• هر واژه ای را که می شنیدم و برایم جدید بود، جستجو میکردم و با مترادف در دفتر لغت وارد میکردم و در نهایت با آنها جمله سازی می کردم.
• سعی میکردم از کلمات جدید در نوشته هایم استفاده کنم.

• زبان تلفن همراه و کامپیوتر خود را به زبان هدف تغییر دادم، مشاهدات تاثیر مستقیم بر ذهن دارند و به مرور کلمات ملکه ذهن خواهند شد.
• از داستان های کوتاه صوتی استفاده میکردم، به این صورت که برای چندبار اول بدون نگاه کردن به متن گوش میدادم و هر چه را متوجه میشدم یادداشت میکردم و سپس داستان را با در دست داشتن متن گوش میدادم و متوجه ضعف های شنیداری خودم میشدم

صحبت کردن (Speaking)

یکی از مهارت های چالش برانگیز یادگیری هر زبانی مکالمه و صحبت کردن است. هیچ روش جادویی برای تقویت مکالمه وجود ندارد. برای روان  یا حداقل خوب صحبت کردن به هر زبان، نیازمند شنیدن هوشمندانه هستیم.

وقتی در حال انجام کاری هستیم و موزیک یا فیلم یا اخباری به زبانی دیگر گوش میدهیم، تا زمانی که مغز ما با آن همگام نباشد، مهارتی بدست نخواهیم آورد. این ایده تاریخ مصرفش تمام شده است که با دیدن فیلم مهارت مکالمه خود را میتوان افزایش داد.

باید بشنویم و همزمان تکرار کنیم، با دقت به تمام آواها، نحوه بیان، بخش بندی کلمات گوش دهیم و تکرار کنیم و در پایان  یادداشت برداری انجام دهیم.

مکالمه در زبان شامل انواع مجزا است:

مکالمه محاوره‌ای 

مکالمه‌ای است که بیشتر بین مردم انجام میشود. درست شبیه همان مکالمه‌ای که با خانواده خود داریم.در بعضی از زبان ها تفاوت بسیاری بین مکالمه محاوره‌ای و آنچه که زبان‌آموز فرا میگیرد وجود دارد.

مکالمه رسمی و اداری

مکالمه ای که بین رییس و کارمند، در اداره ها و سایر مکان های رسمی یا نیمه رسمی انجام میشود

مکالمه صمیمانه

در واقع همان مکالمه دوستانه است که بین افراد غیر رسمی از قبیل همکار، دوست، هم دانشگاهی و موقعیت هایی شبیه به آن اتفاق میافتد.

حال این سوال پیش می آید، برای شروع بر روی چه مکالمه‌ای باید تمرکز کرد؟

پاسخ به هدف شما از یادگیری زبان  بازمیگردد.

برای پیشرفت در کار، تحصیل در خارج از کشور و یا براساس علاقه شخصی.

اما پیشنهاد من، آموختن زبان به روش اصولی و آکادمیک آن است.

در بخش بعدی در مورد راهکارهای بیشتری در بخش مکالمه و تقویت شنیداری صحبت خواهیم کرد.

مریم حسینی