ویرانه

خندیدم و می‌دانستم

خندیدی و ندانستی

تو نمی‌دانستی‌ و

نگاه من ظرفی پر از آگاهی

کاش اما، این طریق معرفت

ویرانه‌ای در من شود

بی‌حرف و سخن

مریم حسینی

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *